29 Mart 2010 Pazartesi

herkes burda bi sen yoksun

herkes en güzel kıyafetlerini giymiş
bense en güzeliyim
herkesin yüzü bana dönük
ben hep sırt çevirdim
sırt çevirdiğimde gördüm bana baktıklarını
önceden farketseydim dönermiydim hiç
hep geç kaldım ben
çok beklediler ama onlar bekledikçe ben geç kaldım
ne zaman arkalarını dönüp gittiler
o zaman anladım.

kocaman bir salondayım herkes en güzel kıyafetlerini giyinmiş
o kadar kalabalığım ki tüm sesler karışıyor
yalnız hissediyorum kendimi sesler arttıkça
o kadar çok yüz varki seni unutturmaya çalışan kız,erkek,yakın,uzak...
ben seni arıyorum
nereye baksam sen varsın
o kadar büyük ki yokluğun ve o kadar çok yoksun ki
herşey sensin işte...

yediğim yemek,içtiğim su,dinlediğim şarkı
gözüme sürdüğüm göz kaleminde,rujumda...
sana alıyorum nefesimi
ne kadar dolusun içimde,açtığın boşluğun büyüklüğü kadar
kalabalıklarımda sensin,yalnızlıklarımda

susma diyorum sana bana bişey hisset
ne hissedersen en büyüğü olsun
ya deli gibi sev ya da nefret et
arası olmasın...
olmasınki kalıyım içinde ne şekilde kaldığımın önemi yok
yeterki yerim olsun.

yeni uçurumlarım var yeni tuzaklarım
hepsini görmezden geliyorum
büyük seviyorum oyunları
ve büyük oynuyorum
daha derine çekene daha çok acıtana koşuyorum

hazırladım çantamı bugün
içine seni koydum öperek
canın acımasın diye bana aldığın şala sardım seni
rahat ol istedim,benimle ısınırken, üşüme
ve taktım bana aldığın şapkamı beğenmeyerek
senin beğenmen yeterliydi çünkü
çünkü senin elin vardı onun üzerinde hala
yaptığın yemeğin damağımdaki tadı gibi
sen en güzel tatsın damağımda...

bugünde yoksun
kimse yok sen yoksan...
sen herşeymişsin,herkesmişsin...

8 yorum:

  1. içimdeki kronun dışarı vurumu :)

    YanıtlaSil
  2. Kaybettiğini anlamak çok acı veriyor değil mi?

    YanıtlaSil
  3. hıhı :( naapmalıyım sence?

    YanıtlaSil
  4. Bir önceki gönderine yaptığım yorum aslında cevabı gibi bunun.

    Zaman kendinle hesaplaşma zamanıdır.

    YanıtlaSil
  5. evet şimdi gördüm onu...olmak istediğim yerde değilim tabiki ama hemende geçmio haliyle.nasıl kendi başıma kendim çorap ördüysem ceremesinide çekmeliyim diye düşünüyorum. projem için saol bu arada :)

    YanıtlaSil
  6. Yaşaman gerekiyormuş yaşamışsın diye bak ve arkanda bırak, unut demiyorum ama mutlaka ayrıl o anılardan. Projen bir fırsattır, ona asıl mesela. Ben doktoramı böylesi bir asılma sonrası bitirebildim ve kendime inancımı tekrar kazandım. Bütün acılar geçici emin ol.

    YanıtlaSil
  7. dışa vurum güzeldi..sevgiler...

    YanıtlaSil