son 2 aydır çok yoğun bi şekilde aşık olduğum için sorgulamaya başladım herşeyi...resmen bi savaş bu ve illaki biri kaybedio.ve o noktada aşk başlıo ben öyle olduğunu düşünüyorum.yani demek istediğim her iki cins,erkekler ve kadınlar aynı şeyleri seviyorlar.zoru seviyoruz biz,nasılki siz size mesaj atmayanı seviyorsanız,bizde sürekli arasın ilgilensin,benimsesin bilmem ne derken aslında bunlara sahip olduğumuzda toz olup uçuyoruz.yani bu durumda ilk mesajı atmayan kazanıyo...ama kazananda aşık olamıyo.
söylediklerine katılmakla birlikte,kendi düşüncelerimi doğruladığın için kızıyorum sana.keşke böyle olmasaydı.ama matematiksel bi imkansızlık var aşk dediğimiz bokta.
herneyse demek istediğim biz bazen kaçmaktan yoruluyoruz ve o kadar aptalız ki kolay inanıyoruz hemen yelkenler fora...
nasıl başlar peki bu işler;
erkek,kendini mükkemmelmiş gibi kahranmış gibi tanıtır önce,inanılmaz bi ilgi,kibarlık falan
kız;olduğu gibidir hoşlanmıo bile olsa süper yüksek egosu için asla terslemez erkeği
erkek, elde etmesi zor sanarak kızı,sürekli bi bahane bulur onu aramak için maksat kendini sürekli hatırlatmaktır.ve kızın umursamazlığı yüzünden,zor olan çekici gelir ona...
kız;bu ilgiye alışmaya başlar ve yavaş yavaş bu ilgiden,iltifatlardan kısaca yalanlardan etkilenmeye başlar...ve hata yapar...
erkek;kızında ona karşı olan ilgisini görünce rahatlar ve zoru başarmıştır...orgazm olmuştur artık zaten.yavaş yavaş azalır aramalar çünkü kendisini hatırlatmaya ihtiyacı kalmaz.
kız;aşık olduğu ilginin azaldığını gördükçe çıldırır,aslında çok ta sevmediği birine deli gibi aşık olmaya başlar...kendinde arar sorunu.ilgisini çekmek için çırpınır durur.aslında bilir hiçbişey yapmaması gerektiğini.bile bile inanmak ister gerçek aşkın olabiliceine...bile bile imkansız olduğunu ve bile bile onu kaybediceini,asla söylememesi gerekn 5 kelimeyi dayanamayıp söyler ''beni neden eskisi kadar aramıyorsun'' birde şu war ''nerdesin aramasaydın hiç'' işte bu fırtınadan önceki sessizlik gibidir.bunu bile bile söyleriz ama yinede...ne sevmeyi biliyoruz nede sevilmeyi, her ikimizde...
ben sevmekten vazgeçtim, sevilmeyi seçtim...çünkü ben sevince aptallaşıyorum,sevimsizleşiyorum...kim severki beni o zamn...
yazını sevdim düşündürdü beni ellerine sağlık :)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
ben kızların yaptığı gibi davrandığım için bu duruma düştüm malesef. hiç bir erkek benim gibi yapmaz ki yapan kaybeder. kızların çogunlugu bunu yaptıgı için kaybediyo yani sevmek suç ne yazıkki. ama değişemezsiniz bende değişemem ne bileyim beni sevenei ben neden sevmiyeyim ki dimi keşke böyle düşünmesek ama yapamıyoruz offf..
YanıtlaSilbelki böyle düşünmeyen kızlarda vardır.bunların hiçbirini umursamayan,düşünmeyen,kafasında kurmayan,sorgulamayan...arı bi sevgi yani.o zamanda sıkıcı bulursun kesin :)
YanıtlaSilbide şöyle düşünebiliriz; eğer tamamlanmış olsa yani yarım kalmamış olsa bişeyler sorun kalmaz ve aşkta kalmaz zamanla...öyle bi yoğunken bitiyoki lanet olasıcalar asla bitmeyen aşka dönüşüo sonunda.bittiği için aşk oluyo.bitmese aşık olduğunu bile böyle yoğun hissetmiyosun.yinede aşık olmak istiyoruz sonunu bile bile...aşk olsun bize o zamn :Pp
aşk oyununu oynamayı bilmiyorsanız, aşk oynu oynamayın sonra üzülürsünüz...
YanıtlaSilbilmek için öğrenmek gerekir,öğrenmek için yaşamak...
YanıtlaSil