amaaaan nası sıkıcı bi yazı okumayın

neden hiç bilmediğim bu ülkenin sokaklarında aklıma geliyorsun
hiç olmadık zamanlarda

aklımdayken sen kilitli bir müzik kutusuyum sanki
içinde dans eden balerinin hüznü aynam
çalan şarkı hep aynı

senden ne kadar uzak olduğumu bilmiyorum artık
sana benzemeyen insanlara bakıyorum
belki birazcık benzerler bir an sana
belki...

emin oluyorum bazen aynı şarkıda yürüdüğümüze
önüme gelene çarpa çarpa
hayatın beni nereye sürükleyeceğini bilmeden
hergün birşeyler katıyorum kendime
sen bana asla layık olama diye

çocukken de toplamazdım yatağımı
hala aynıyım
dağıttığım her şey kalır orda
kalbimde öyle

dağıttıkları, aldıkları, verdikleri herşey
sevdiklerim, sevmediklerim
herşey içimde
yatağımı topladım bugün
içindekiler gözükmesin diye
keşke bu kadar kolay olsaydı herşey

londra da bir garip serçe

kediciğim ben gidiyorum ingilterenin soğuk havalarına yokum bi 6 ay kadar.seni özlerim, kokunu özlerim. istanbulumu özlerim. benim istanbullarım var içimde. elimin içine koyduğum galata kulem,köprülerim ve en önemlisi türk kahvelerim var tadına doyamadığım. sonra boğazda sade kahvede sevgilimle kahve içerken yaptığım dedikodular. ödediğim otopark paraları, yaptığım hatalarım, güldüğüm, ağladığım herşey...
beni tanıyan tek şehir istanbul.

gidiyorum lan çok duygusalım yatağımda bir başka yatıyorum. kedime, anneme, babama bi başka bakıorum. istanbulu dinliyorum gözlerim kapalı falan.
sevdiğim ve sevgimi en dibine kadar hak eden mükemmel adam, sevgilim...
bavulumu hazırlamama yardım ediyor, benimle alışveriş yapıyor. ihtiyacım olduğu her an yanımda buluyorum onu. hergün bin kere vazgeç boşver desede ve gözleri dolu dolu baksada bana, babam ağzıma sıçar gitmek zorundayım. git git mika valla dönmek istemiyceksin diyenlerin kafasına osurıyım ben ne alaka yeaa. benim burda çok daha büyük özgürlüklerim benim burda çoook sevdiklerim benim can kırıklarım var.
gidiyom ben yaaa