22 Mart 2011 Salı

bir gün sen bir gün ben

mutluyken zaman bulamıyorum yazmaya ne zaman sıkılsam, mutsuz olsam burda buluyorum kendimi. tuşlara hızlı hızlı deydikçe parmaklarım unutuyorum herşeyi. ne yazdığımı bile unutuyorum sadece sesler iyileştiriyor beni. tık tık tık...

herkes mutsuzmu burdaki, bazen takip ettiğim blagların kapandığını görünce, tamam diyorum mutluluğu bulmuş pılını pırtını toplayıp gitti buralardan. 2 ay sonra dönerler.

mutsuz olmak için hiçbir sebebim olmamasına rağmen içimdeki sıkıntıyı bir türlü atamadım kaç gündür. hergün iyi kötü birsürü şey yaşıyorum burda. ailemden uzaktayım,sevgilimden, arkadaşlarımdan.ama yeni arkadaslarım war yeni eğlencelerim yeni aşklarım. ama yetmiyorlar bana sanırım. içinde yaşadığım yalan dünyada kana kana da içsem suyu yine susuyorum ve yine.
burası da yalan orasıda. benim büyük alışkanlıklarım var sevgi zannettiğim sevmemelerim, beni dost zannedenler ama düşman olduklarım, bazen çıkarlarım var benim. göründüğüm kadar iyi biri değilim, zaten iyi biri gibide görünmüyorum. kimse sevmez beni ilk görüşte.sevmesinler ben bile sevmiyorum şuanda. kendimi değiştirmek için ne yapmam gerekiyo bilmiyorum. kendimi mutlu edemiyorum ancak başkaları mutlu edebiliyor beni ne acı. nasıl bu kadar sevgiye aç, arsız oldum ben. neden herkes ,beni sevmek zorunda sanki. neden kendimi anlatmak için bu kadar çabalıyorum, neden aldığım kesin kararlardan 1 sn içinde vazgeçebiliyorum, neden bana tonla kötülük yapanı sadece bir sözüyle affediyorum.

korkuyorum bu gün kendimden. yarında korkmaktan korkuyorum, insanlardan korkuyorum. kendimi biliyorum çünkü bende onlar gibiyim. kaç kişinin canınızı yaktığını çok iyi bilirsiniz. peki kaç kişinin canını yaktınız?

ya olta olursun, ya balık.istediğin olabilirsin ama illa ikisinden biri olursun. olta olmayıda biliyorum, balık olmayıda. peki bile bile niye hala balıkken yaklaşıyorum oltalara.
iç sesim terk etti beni bugün
akıl vermiyor kimse bana.
yanımda sadece figürler var hayali aslında varlar ama yoklar gibi yalan dostluklar.
yanında olup ama uzakta olan.
ben ya varımdır ya da yok. ya dost olurum ya düşman arkadas olamam ben.

yalnızım belkide hayatımda ilk kez.ilk kez ne geriyi ne ileriyi düşünüyorum., ilk kez belkide şuanı yaşıyorum. birinin gelip bana sıkı sıkı sarılmasına o kadar ihtiyacım varki. salt bi sevgiyle sarılsa biri bana uyandığımda belki gitmiş olur korkusu duymayacağım biri. annem gibi birisi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder